Tijd voor een nieuwe fase….

Een nieuwe fase, hoezo? We tekenen november 2020, 10 november 2020 om precies te zijn. Over 20 dagen heb ik mijn laatste werkdag bij de Atletiekunie. Slik, dat is wel een dingetje zeg.

Ruim 13 jaar heb ik met deze club van hele diverse mensen zoveel beleefd! We hebben samen gelachen, we hebben samen gehuild, we hebben samen geleefd en sportieve hoogte- en dieptepunten meegemaakt. En we hebben zoveel werk verzet met zijn allen. Werk om onze atletieksport naar een nog hoger niveau te krijgen.

De lat steeds hoger

De lat werd elke keer weer ietsje hoger gelegd en daar waar er atleten afvielen of de finaleronde niet haalden kwamen er nieuwe atleten bij. De finalerondes waren divers qua samenstelling. Oud-gedienden die zich op karakter konden plaatsen of vertrouwden op hun solide basis. En de nieuwkomers, de junioren die ineens een uitschieter hebben en dan op hun top van hun kunnen presteren. Die nog steeds schitteren en deel uit maken van het Topteam van de Atletiekunie. Maar deze topatleten kunnen alleen maar schitteren en presteren door alle mensen die hun prestatie mogelijk maken, direct en indirect. Niet alleen de trainers, de coaches, de mede-atleten, maar ook de juryleden, de officials, de vrijwilligers die deze ‘wedstrijd’ organiseren. In de afgelopen jaren heb ik afscheid genomen van veel collega’s, die gedwongen of vrijwillig het veld hebben verlaten. We zijn verhuisd naar een nieuw pand pal naast ‘onze’ atletiekbaan. Daar waar we het ook allemaal voor doen, onze topsporters! Ik heb mogen werken met 4 directeuren die alle vier een duidelijke footprint hebben achtergelaten en waar ik veel van heb geleerd. Ik ben er een dertiger en een veertiger geworden, moeder van een prachtige dochter en ik ben mezelf meerdere keren goed tegengekomen. Leren doen we samen en atletiek is dus toch een teamsport. Altijd stond er iemand voor me klaar. Was er een collega die ‘even in de lucht kwam’, een ommetje wilde maken, mijn nieuwe ideeën (weer!) aan wilde horen of die me toch wel even een goede spiegel voor hield. Energiegevers, energienemers, dat hoort er allemaal bij. Zonder al deze collega’s was ik niet gekomen waar ik nu ben. Had ik niet de lessen geleerd die ik moest leren om deze nieuwe stap te zetten. De stap buiten de atletiekbaan, maar niet buiten het atletiekpark. Dank aan alle mensen waar ik mee heb samen mogen werken, collega’s, opleiders en ontwikkelaars!

Van goed naar beter

Maar het is nog niet helemaal voorbij, ik mag op het park blijven trainen en presteren. De komende 10 maanden ga ik door met het neerzetten van TOPopleiders in de sport. Een professionele organisatie die alle opleiders in de sport ondersteunt, prikkelt, aanzet, opleidt en begeleidt om zo nog betere trainers, coaches en officials op te leiden. Wij bieden de tools en de structuur om elke opleider te begeleiden van goed naar beter!

Tussenfase of overgangsfase?

Een tussenfase dus. Of een overgangsfase, daar ben ik nog niet over uit. Nog 10 maanden de tijd om verder te bouwen. Om uit de ontwikkelmodus te stappen en in de productiestand te komen. Om de winkel te bouwen, de etalage te vullen, het personeel te trainen, de juiste prijs te bepalen en om klanten te werven. Om aan het dorp, de stad en het land te laten weten dat we bestaan en wat we kunnen. Wat je bij ons kan halen en welk probleem we voor je oplossen. In onze TOPopleiders podcast vertel ik hier meer over.
Nog 20 nachtjes slapen en dan……..heb ik de finishlijn van deze marathon bereikt. Op naar een volgende wedstrijd!

Mijn bewijs dat Agile werken werkt! 

Vanuit nieuwsgierigheid naar Agile werken sloot ik 6 weken geleden aan bij een online kennissessie georganiseerd door BPUG. Frank (Oeben) en ik hadden de sessie voorbereid omdat we vooral een interactieve sessie wilden hebben waarbij Agile werken en eigen inzichten/meningen hierover centraal staan. Co-creatie kennismaken door kennis te maken!

Wat 6 weken geleden begon met het meevieren van de totstandkoming van Frank’s derde boek ‘En nu Agile!’ eindigt nu met het bewijs dat Agile werken werkt! Met de geboorte van alweer de vijfde blog over Agile werken. Vanuit kennis delen, kennis maken en creëren! Omdat mijn focus van nature meer ligt op het proces heb ik dan ook gesmuld bij het nabespreken van elke teamsessie. Mijn bijdrage aan deze blogserie gaat dan ook over de totstandkoming van de serie van blogs en mijn inzichten.

Van Agile groentje, met nul trainingen onder mijn riem, heb ik nu 5 weken achter elkaar via Sprints met 4 Agilisten mogen werken. Ik ben gaan zwemmen in het bad vol terminologieën, waar ik de betekenis niet van wist of begreep. Ik had al Frank’s boek gelezen waarin hij zijn ervaringen met Agile werken beschrijft. Gelukkig stak Joost ook een helpende hand uit en verbreedde mijn kennis met ‘De werkwijze van Scrum’ Ik ben erachter gekomen dat Agile werken meer een beweging/mindset is dan een methode waarbij er (gelukkig!) slechts enkele regels gelden. Waarbij we uitgaan van ieders unieke bijdrage, binnen kaders vrijheid krijgen en in korte periodes veel opleveren. Dat elk team juist zo sterk is door de grote verschillen en de rollen die eenieder heeft. Dat we alleen creëren vanuit een behoefte en dat we bij elke creatie ons afvragen: ‘Hebben we datgene opgeleverd wat wilden?’  

Welke andere dingen hebben we tijdens het proces geleerd en welke bijvangst heeft dit opgeleverd?
Die lees je allemaal in de eerder verschenen blogs:
Frank: ‘Over een boekpresentatie die een blogserie werd’
Feddo: ‘Agile leren door te doen’
Joost: ‘We zijn met z’n allen Agile gebrainwasht’
Nicolette: ‘Gezocht: Agile leiders’ 

Wat een energie kwam er ook vrij bij “onze” teamsessies waarin we ‘on the go’ bepaalden wat we gingen opleveren en welke route we daarvoor zouden nemen. Met 1 bekende en drie volstrekte vreemdelingen stapten we op onze trein om al snel met een flinke snelheid de juiste stations te passeren en de juiste tussenstops te maken. 

Te grappig ook om onderweg erachter te komen dat ik Agile werken al langer omarmd heb en het liefste mijn projecten op die manier aanpak. Van onbewust onbekwaam naar bewust onbekwaam. Van bewust onbekwaam naar oefenen in de praktijk en dus bewust bekwaam. Als ik mijn eerste grote project op zijn Agile’s met succes heb afgerond dan kom ik ook in het onbewust onbekwaam gedeelte. Zoals Maslov zo mooi heeft omschreven. Wellicht kan ik dan naast mijn ervaringen en opgebouwde competenties ook de bijbehorende certificaten binnen gaan tikken…..

Maar waarom is deze aanpak nou zo succesvol? Wat heeft ervoor gezorgd dat eenieder zijn steentje heeft bijgedragen en we daadwerkelijk op afstand met onbekenden 5 blogs hebben geschreven (iets wat we, behalve Frank, nog nooit gedaan hadden)?


Volgende stap is terugkijken: oftewel wat was onze Definition of Done? Wanneer zijn we tevreden en wanneer zijn we klaar? We kwamen in onze eerste meeting tot het volgende rijtje:
* Een serie van 5 blogs opleveren, de onderwerpen hadden we na onze eerste meeting ook al grofweg opgetekend
* Werken met Sprints: elke week leveren we een product op en we werken als team waarbij we elkaar helpen en feedback geven
* Build as we go!

Mijn Agile inzichten van de afgelopen weken: 

  1. De DOD is gelaagd! We hebben zowel de producten opgeleverd én de methode succesvol toegepast!
  2. Verzamel de juiste personen die vooruit willen, met energie en commitment
  3. Vraag ze wat hun persoonlijke doel of belang is zodat ze vooruit blijven werken vanuit intrinsieke motivatie
  4. Coach en geef feedback op basis van dat eigen doel (leg je eigen verwachtingen naast je neer)
  5. Maak een online omgeving aan waar je samen in kunt werken 
  6. Bespreek structureel (wekelijks) de acties en verzamelde feedback
  7. Stel een (in)formele leider aan die op het proces stuurt

Mijn persoonlijke inzicht: Je hoeft geen formele Agile opleiding gevolgd te hebben om Agile te kunnen en willen werken! Sterker nog, mensen komen vanzelf in beweging als ze commitment voelen. Zoals hier ook beschreven staat. Vertrouw op het proces en “go with the flow”!

Ik ben heel benieuwd wat mijn medeAgilisten van deze ervaring hebben geleerd.
Gaan ze nog verder met bloggen? Wat is voor hen de bijvangst? Na de vakanties doen we een retro.
Ik kan niet wachten! 

Ben jij al klaar voor het nieuwe seizoen?

Het nieuwe opleidingsseizoen komt er weer aan. Tijd om terug te kijken op een bewogen jaar. Wat een rollercoaster is het geweest en wat een veerkracht en creativiteit is er getoond en naar boven gekomen Incasseren, accepteren, reageren en anticiperen op ons (tijdelijke) nieuwe normaal. De basis van het opleiden: ontmoeten van elkaar, leren van elkaar, vanuit verbinding werken, leren in de praktijk en face to face begeleiding. We moesten het allemaal opnieuw uitvinden of beter gezegd: een alternatief voor bedenken.

Wat heeft jou het meest positief verrast? Wat heb jij meegenomen en geleerd van de gamechanger die COVID-19 heet? Ik heb gemerkt dat als offline verdwijnt er online allemaal mooie dingen ontstaan. Dat verbinding maken ook online kan. Dat je dan ook een veilige leeromgeving kan creëren en je deelnemers zich volledig open durven te stellen om zo verder te kunnen groeien ‘van goed naar beter’! Verhalen van onze deelnemers aan de online intervisie vind je ook in dit issue. Ook onze Opleidersdag hebben we om kunnen vormen naar een heuse TOPopleiders parade die we als warming-up gebruiken om je klaar te stomen voor de ultieme TOPopleiders SUMMIT die begin 2021 gaat plaatsvinden.

Lees dit en meer in ons 2e e-magazine “Klaar voor het nieuwe seizoen”. 
Wil je liever de PDF ontvangen? Stuur me een mail!

Wil je meer weten of sparren wat voor jou of voor je organisatie een volgende stap is, neem contact met ons op! Welke tip heb jij voor je collega of je opdrachtgever?

Laat het ons weten via margot@go-learning.nl

Veel leesplezier!

#blijfgezondenjezelfontwikkelen

Groetjes,

Margot Kouwenberg

  • Emagazine Go-learning juni 2020

Mijn sprong in het diepe

Een sprong in het diepe…….Wat een spannende week was dat in deze bizarre, onwerkelijke werkelijkheid. De afgelopen week (of eigenlijk weken) ben ik, naast wennen aan de “nieuwe” situatie en het thuis lesgeven, ook bezig geweest om mezelf te laten wennen aan zwemmen in het diepe: ik heb mijn eerste e-magazine en mijn website gelanceerd!

Bevroren Bambi
Eerst nog onzichtbaar op de achtergrond, voorzichtig een paar tenen in het water, via het trappetje rustig wennen aan het koudere water. Soms was het nog te koud, dus dan nog even opwarmen en zwemmen in badje 4 om wat meer vertrouwen te krijgen. Het is net als bij de zwemles van mijn dochter. Die zwemt als een vis in het water. Heerlijk om te zien hoe zij geniet van het glijden in het water, het springen, duiken in het bad en er weer uit klimmen. Dat gaat eigenlijk helemaal vanzelf, behalve als ze door het verdraaide “gat” moet zwemmen. Dan is het zwembad ineens een diep donker meer met allemaal enge “gevaren” erin. Heel gek om dat van de zijlijn te zien gebeuren. Het vrolijke, stoere meisje dat normaal bommetjeskoningin is, zie ik dan “bevriezen”. Ze staat dan als een bevroren Bambi op het startblok en staat op slot. Verschrikkelijk om te zien en o zo herkenbaar! Maar hoe kom je uit een bevriesstand? Hoe zet je jezelf weer in beweging. Vat je de koe bij de horens en ga je volle bak? Blijf je nog “even” staan en duik je onder? Of ga je in kleine stapjes de uitdaging in.

Een sprong in het diepe
Eerst haal je diep adem en spring je het bad in. Dan pak je de volgende stap erbij, onder water blijven met de ogen open. En dan zwemmen als een malle door dat “gat” heen. Want dan kom je weer boven met direct erna een flinke ademteug. En met een trots gevoel omdat het je gelukt is! Ja dat is een mooi vooruitzicht. Ook mooi bedacht en beschreven in dit blog. Maar de mensen die me kennen weten dat het bij mij niet zo gestructureerd werkt… .Ik loop met frisse moed (en vol adrenaline) snel naar de trap van de hoge. Loop snel de plank af en hop, ja hoor: plons! Een sprong van de hoge duikplank zo het diepe in!

Dat was donderdagavond toen ik op de verzendknop drukte en mijn allereerste e-magazine het levenslicht zag! Dan denk je, ach het is maar een magazine wat kan daarmee misgaan? Behalve dan dat in mijn hoofd dan alles moet kloppen. Dus ook mijn website en dus ook mijn businessmodel en mijn purpose van mijn bedrijf en de doelstellingen voor het komende jaar en mijn… Nou, zo gaat het dan nog even door in de wervelwind in mijn hoofd. Gelukkig heb ik voldoende support die me dan terug in de realiteit krijgt en me daar helpt waar ik net even een zetje nodig heb!

Het diepe is voor mij zichtbaar zijn! Wat kan ons “Van goed naar beter” programma voor jou als opleidingscoördinator, teamleider of hoofd opleidingen betekenen?
Wat kan ik voor jouw groep docenten/opleiders/leraren of trainers betekenen?
Dat ga je de komende tijd lezen, zien, horen en beleven want geloof me: er gaan mooie dingen gebeuren die jou verder gaan helpen met jouw volgende stap.

Wil je op de hoogte blijven? Klik dan hier, dan ontvang je direct een mail als er nieuws is!

Dank aan Joyce Carols voor de stoot adrenaline!
Dank aan Tineke Bosch en Jacqueline de Wit voor jullie support en bijdrage!
Dank aan Ine Klosters voor het mooie voorbeeld en de coaching langs het bad!

En dank aan Frank Oeben voor het temperen van en richting geven aan de wervelwind in mijn hoofd en jouw bijdrage aan mijn website!

Blijf gezond en jezelf ontwikkelen.

En nu echt! #elkedageenbeetjebeter #inspireren #persoonlijkeontwikkeling #vangoednaarbeter #topopleidersindesport #golearning #gewoondoen

Opleiden in rare tijden (e-magazine maart 2020)

Alsjeblieft!
Een portie inspiratie voor jou in deze rare tijden.
Wij vinden het nu juist het moment dat je zelf in beweging blijft en jezelf blijft ontwikkelen.
Uiteraard wel vanuit onze “Van goed naar beter” overtuiging.
Via deze e-magazines (ja, het is een kwartaaloplage, dus komen er meer!)
delen we onze ideeën, krijg je praktische tips en blijf je op de hoogte
van al onze services.

Wil je direct het nieuws van TOPopleiders in de sport of nieuwe bijdragen van Go-Learning!
ontvangen? Klik dan hier.

Blijf gezond en jezelf ontwikkelen!
Groetjes!

Atletiekunie krijgt meer inzicht in kwaliteiten van haar opleiders

Vanuit het project TOPopleiders in de sport, dat ik samen met Joyce van BinsbergenTineke BoschJacqueline de Wit en Geert Lantink run, zijn en gaan we aan de slag met groepen van de Korfbalbond, Nevobo, Academie voor Sportkader, NTFU en CIOS Nederland. De teller staat nu op 94 opleiders, daar komen er dit jaar zeker nog zo’n 40 bij. De mooiste uitkomst is stuiterende, tevreden en krachtige opleiders die met een goede focus hun trainers & officials gaan coachen/opleiden.

Wil jij weten wat je kan doen op het gebied van teamontwikkeling d.m.v. persoonlijke ontwikkeling reageer dan hieronder!

De Atletiekunie vindt het belangrijk dat haar opleiders zich continu blijven ontwikkelen. Ze organiseert al jaren een jaarlijkse opleidersdag en maakt gebruik van het aanbod van de Academie voor Sportkader voor Masterclasses. Dit is echter steeds aanbodgericht en incidenteel. Om de kwaliteit van de opleiders beter te borgen kiest de Atletiekunie ervoor om deel te nemen aan het “Van goed naar beter programma”. Als team TOPopleiders in de sport faciliteren en begeleiden wij hen hierin.

Afgelopen september en december kozen maar liefst negenendertig (!) Atletiekunie opleiders ervoor om aan het programma mee te doen, dat Joyce en ik ontwikkelden. Onze trainers/coaches Sean MallonKaren Ephraim en Joyce gingen vol enthousiasme aan de slag met de groepen. Mijn rol was het faciliteren van de sessies, zowel in de totstandkoming als tijdens de sessies zelf.

Er werd gewerkt vanuit de kernkwadranten van Ofman en vanuit de uitgangspunten van leren en opleiden in de sport die wij in het project ontwikkelden. De opleiders zijn dus hetzelfde aan de slag gegaan als de cursisten die zij opleiden in de praktijk.

De trainers zorgden voor uitdagende werkvormen waarbij zelfregulatie en regie overdracht centraal stonden. Ze konden mooi zelf aan de bak dus!

Ontwapenend is het als je gepassioneerde opleiders met elkaar hoort stoeien over hun kwaliteiten, allergieën, valkuilen en uitdagingen. De meerwaarde zat hem dan ook echt in het gesprek, de verbinding die tijdens het invullen van de kernkwadranten ontstond. Inzicht in je eigen kwaliteit & uitdaging is mooi, maar bevestiging krijgen of verrast worden door een collega is echt winst.

Aan de hand van de ingevulde kwadranten pakten de opleiders hun vooraf gekozen ontwikkelpunt er weer bij en gingen zij aan de slag met hun ontwikkelplan, in de vorm van een contract.

Iedere opleider ging dus naar huis met een eigen gekozen ontwikkelpunt, aangescherpt op hun kwaliteit.

De impact van de startworkshop is boven verwachting goed. De opleiders hebben naast een eigen gekozen leerplan & leerroute (zie foto “contract”) ook inzicht in hun eigen kwaliteiten. Door deze kwaliteiten te koppelen aan hun ontwikkelpunten is hun focus een nog betere opleider te worden!

Voor de Atletiekunie is het fantastisch om inzicht te hebben in de kernkwaliteiten van deze teams! Zo kan de Atletiekunie eenieder vooral inzetten op hun sterkte en daar de nadruk op leggen.

Daarnaast is nu inzichtelijk waar ieders leerbehoefte ligt, hoe ze daarmee aan de slag gaan en wat ze daarvoor van de Atletiekunie nodig hebben. We blijven de opleiders volgen (via mailing), inspireren en het naar behoefte bieden van workshops en intervisie.

Een rijke opbrengst dus!

Wil je meer weten over het programma “Van goed naar beter”, reageer dan hieronder.

Heb jij ook mooie voorbeelden van het in beweging krijgen en houden van je team, je personeel of ben je hier juist naar op zoek? Laat dan een berichtje achter!


Aan de slag met jouw opleiders?

Al 94 opleiders nemen deel aan ons “Van goed naar beter beter programma”. Vanuit ieders unieke kwaliteit gaan we jouw opleiders optimaal faciliteren in hun ontwikkelbehoefte.

Wil jij jouw opleiders in beweging krijgen en houden? Dan is dit programma zeker iets voor jou! Check de flyer voor meer informatie. Klik hier.